Duivelstenen in Limburg: zwerfstenen, megalieten of getuigenstenen?
Artikel uit het LIKONA-jaarboek 2011
Dreesen Roland en Dusar Michiel
Tijdens wandelingen of fietstochten in het gevarieerde Limburgse landschap bots je bij gelegenheid op bleekgrijze tot roodbruine harde zandsteenblokken, die aanzienlijke proporties kunnen aannemen. Hoe zijn deze reusachtige blokken (we noemen ze ook monolieten) in het landschap beland? Ze worden zowel op heuveltoppen als aan de voet van hellingen aangetroffen. Andere blokken zijn duidelijk van hun originele plaats weggesleept en in kleinere stukken gehouwen. Ze werden gebruikt als funderingsmateriaal, als bouwsteen of als siersteen in rotstuintjes, als markeersteen in fruitplantages of nog als "lomperik" aan de toegangspoort tot het erf van grote boerderijen. De meest gereputeerde toepassing is als kasseisteen, met karakteristiek voorkomen van rosbruin gepatineerde kinderkopjes. Ze zijn wel duidelijk verschillend van de nog hardere blokken en keien van Ardense oorsprong die kenmerkend zijn voor het Maasgrind. (Dreesen, 2007).
Doe mee
Samen zetten we onze schouders onder een groene en duurzame provincie.